สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๖

๐ อัญขยมประนมกรประณต....พระสุคตอุดมชีว์

สรวมพรพระไตรสรณะมี........สุวิสุทธิ์บรมคุณ
๐ บรรเลงนิพนธสุภวา-...........กยเพื่อประสงค์จุน-

เจือจารลิขิตพหุละสุน-............ทรพรบวรดี

๐ ด้วยกาลเถลิงศกบวร............ทินกรลุข้ามปี

สากละโลกะยะวิถี.................ปริวัตระผลัดกัน

๐ ศกเดิมผณีศวรรา-.............ชะมหามะโรงวรรณ

มังกรสมิทธิ์ระบุลุผลัน............นักษัตรมะเส็งงู

๐ ข้าฯนามสยามมิกะอุบัติ.......วรวัฒนาชู

สรวมเดชพระไตรรัตนภู-..........ริสุทัศนาชม

๐ พร้อมเทพสถิต ณ ชลสี........ปฐพีและอาศรม

อีกองค์มหาบวรพรหม.............อดิศระฤทธา

๐ จงปัดขจัดอุปะวะสรร-...........พมหันตทุกขา

มวลโรคพยาธิอธิภะยา.............จะวิบัติกษัยสูญ

๐ ยืนชนมายุศมวัฒน์...............สุสวัสดิจำรูญ

ทั้งเดชชเยศวรพิบูลย์...............ตละสูรกากร

๐ คิดใดก็ได้ประดุจะจิต............จะพิสิฐอุดมพร

สมจิตสมิทธิ์บทะบวร................และประสิทธิว่องไว

๐ หมู่ชนพหลอริวิเศษ...............ดุจะเดชะมารใด

ขอเดชพระองค์สรณะไตร...........พิระเกื้อกำลังราญ

๐ ให้สรรพะมารพละอสูร............พละกูณฑะมอดผลาญ

แพ้พ่ายพยูห์ธรรมะประทาน........นิจกาลทิวาบรรณ

๐ ครองสุขสนุกปิติวิเศษ.............จรเลศฉนำวัน

ตราบนานยุกาลสุริย์จะผัน...........จิระแม้นนิรันดร์เทอญ​ ฯ

(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔)

~ยามทินกรอัสดง~

วสันตดิลกฉันท์ 14 

๐ อ้าแสงระแรงรุจิประภัส-
สระอรรถะอำไพ
เปรียบดวงประทีปวระอุไร
ชวลิตพินิจเห็น

๐ กลางวันอนันคณนา
นระคลาคละคล่ำเป็น
ทำงานประสานขิพิตระเย็น
จระใต้อุไรดวง

๐ อ้าแสงระแรงสุริยะเจ้า
กละเข้านุกูลปวง
เมื่อลับและกลับพิภพะสรวง
ทินกรจะลีลา

๐ เหลือบแสง ณ แหล่งอุทกะผืน
ขณะคืนจะจรมา
เหลือบใจคระไลหทัยะภา-
วะสถานะชื่นเย็น

๐ เมฆาปะอาทิตยะแสง
ดุจะแต่งวะวาดเป็น 
แสงลับแน่ะอัมพระจะเห็น
ทะลุอนธการปาน

๐ แม้นใจไฉนนรสถา-
นะสภาวะธรรมจาร
ร้างเภทกิเลสประทุษะผลาญ
ริปุไหนจะโรมรัน

๐ ธรรมองค์ประดุจบวระอัม-
พรนำชิวาพรรณ
ธรรมองค์ประดุจระบุสุวรรณ
บ มล้าง ฤ เลือนไป

๐ ตูข้าประดาทัยะอุบัติ
ลุมนัสะเต็มใจ
กราบกรานศิราธรรมะพิไล
กวะตราบสลายกาล

๐ ขอองค์พลาพิชัยะธรรม
ตละนำพิชิตมาร
ตราบผู้ดนูประลุนิพาน
ลุวิมุตติสุขเทอญ ฯ

เฉลิมพระชนมพรรษา ๕ ธันวาคม ๒๕๕๕

๐ เศียรค้อมประนมะกระพุ่ม..........พระสยามสวามี

กรองฉันท์ประพันธสดุดี..............นรเทพเถกิงไกร

๐ จักร์พรรดิขัตติยนรินทร์............ปถพินทร์ทิพาลัย

ดั่งรามราฆพไผท....................กิติศักดิ์ประจักษ์จินต์

๐ สมเด็จประมินทรมหา...............ภุมิพลนวามินทร์

เอกองค์พระมงกุฎสิริน-...............ทสุคัณฑ์สมัญญา

๐ อันนามสยามกิติวิมล................เพราะยุบลพระราชา

ทรงงานสมานนรประภา-...............กรนันทเปรมปรีดิ์

๐ ห่อนเห็น ณ เช่นประทุษะพา-........หิระกายะโรคมี

เหน็ดเหนื่อยและเมื่อยพระพละพลี.......เพราะประโยชน์ประชาชน

๐ ทั่วแคว้นลุแดน ธ ก็เสด็จ................บรเพ็ดประเทศหน

ท้าวทรงพิชาญพิทยะดล..................ตละเมตตคุณมัย

๐ โครงการประทานคติประพฤติ..........นระยึดยุบลนัย

ปัญหาผิมาจระวิสัย...........................ก็มล้างมลายครัน

๐ ปางท้าวเสด็จวริทิศา........................สุขุมาละเทพธรรม์

สืบพูนอดูลย์ธรรมะสววรค์................กิจะกอปรพิธีการ

๐ ไท้พิศ ณ สันตติวิมล....................กละดละบันดาล

กอปรผลพิบูลย์พิชญะชาญ..................สุรนันทเปรมปรีดิ์

๐ ธาราพิศาลทัศนะทอด....................ก็ตลอดชลามี

เภตราสุวรรณพิพิธะสี........................กละทิพย์พิมานบน

๐ เสนาพฤฒาคณะอมาตย์..................พิณพาทยโกศล

นินนาทภิรีคณะประพน-...................ธ วิศัพทก่องแสง

๐ เปล่งมังคลารุจิประภัส-.................สระอรรถะสำแดง

เปล่งมังคลารวิระแรง......................ยศะกว้างขธรไกล

๐ ในวาระกาลศุภดิถี....................สุขะปรีดิเปรมใจ

ธันวามหารชะนุสัย......................ดิถิฤกษ์สุมงคล

๐ สรวมพรพระไตรสรณรัตน์.............สิริภัทร์อุบัติผล

เทอดเกียรติขจรคติสกล.................คติก้องสุมนนาม

๐ ขอองค์พลาพละนมัย..................สุวิไลและแข็งขาม

ซึ่งมวลประชวรประทุษะทราม............จะสงบระงับพลัน

๐ แทบบารมีกิรติศัพท์....................คุณะนับเกษมสันต์

สิ่งศักดิสิทธิ์คติจรัญ........................อดิศรเผดียงคุณ

๐ ครองดินอรินทมนเรนทร์............... ปรเมนทร์มฆาดุลย์

สมเดชพิเศษพระยศบุณ-................. ยโศลกสิรินทร

๐ เชิดชาติพระราชประยุรรักษ์..............มนภักดิสิงขร

เสนาประชานรบวร.........................จิตะรักสมัครกาล

๐ เข้มแขงและแรงปุระสยาม...............ริปุหนามพลาพาล

พ่ายเลศ ณ เดชสมัค์คิจาร.................. นรชนไผทไทย

๐ ขอองค์บวรมหกษัตริย์.....................ทะนุรัฐสุขาลัย

ตราบนานยุกาลสิริวิสัย.......................ป สยามนิรันดร ฯ

น. วงษ์วานิช

(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔)

๔ ธันวาคม ๒๕๕๕

-- เนื่องในวันขึ้น 15 ค่ำเดือน 12 --

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐ กรองฉันท์สวรรค์สุภะประพจน์

มธุรสะกำจาย

กล่าวความประนามและอภิปราย

รสะถ้อยระบิลมา

๐ เนื่องในสมัยศศิวิกรม

ชุติห่ม ณ เวหา

เพ็ญวาระกาลทวิทวา-

รสะเดือนประจวบกัน

๐ แผ่นน้ำ ณ ท่ามศศิรุจี

ชลธีรพีพรรณ

เต็มพิงตลิ่งอุทกะนั้น

กระแสะสรรค์ชลาชล

๐ ลมโชยประโปรยชละระลอก

ดุจะหยอกและยั่วยล

ชวนชื่นระรื่นกระแสะระคน

ระบุมนตระตรึงใจ

๐ รำวงกระทงนยะประจาค

ประลุภาคสว่างไป

แสงเทียนเฉวียนรุจิระไพ-

ฑุริย์พร่างและแพรวพราย

๐ ตั้งจิตและคิดอธิษะฐาน

อุปการมโนบาย

ว่าผู้ดนูจะสละหงาย

และเลาะร้ายกิเลสตน

๐ ตามธรรมพระสัมปรมะพุทธ

สุวิสุทธิ์นราชน

ขอลอยและสอยทุษะถลน

ดุจะเหมือนกระทงหนา

๐ อีกพร้อมจะน้อมพระธรรมะรัฐ

ปฎิบัติลุกาลมา

เพียงพัดขจัตกิเลสะสา-

วกมารมุนินทร

๐ หลังกรรมะนำนยะประจาค

และก็บากลุพักตร์จร

สู่ลานวิหารสุุระสมร

และสดับพระธรรมฉาย

๐ เรื่องราว ณ คราวจะพุทธะกาล

ระบุจาระรำบาย

แห่งพุทธะบุตระขยาย

ธิระฉายประเจิดสรร

๐ นามสาริบุตรสุคตะผู้

ธิระรู้คระลองธรรม์-

กอปรญาณวิสุทธิคุณะนัน-

ตะมหรรณพากร

๐ ปัญญาสภาวะรวิโรจน์

จะเลาะโฉดกิเลสจร

มืดมนและอนธกสะท้อน

ก็จะถอนและหลุดพ้น

๐ วันชื่นและคืนศศิวิสุทธิ์

ธ ก็หยุด ณ ห้องหน

ด้วยโรควิโยคประทุษะกล

ขณะพักและผ่อนมาน

๐ มารดาก็พาประทุษะโศก

และวิโยควิกลการ

ด้วยบุตระสุดปิยสถาน

สิเลาะรวนและป่วยกาย

๐ เทวาก็สาวกสถิต-

ยะประสิทธิ์สฤษฎ์ราย-

ทิพย์โอฬะพารุจิระฉาย

อุปฐากเสนอพลัน

๐ ท่านธีระเสนะบดีธรรม

พจคำ ณ จำนรร-

จาว่าก็อาตมะแหละนั้น

อุปฐากสิมีมา

๐ ไป่ควรอมรละทิพอาส-

นะนิวาสะเทวา

ด้วยรสสุคนธ์มนุษยา

สุรกามิยินดี

๐ ย่อมมาดปลาตก็เพราะแขยง

รสะแห่งมนุษย์มี

เทพแย้งเพราะแรงศิละพลี

กวะปรีชะญาณคุณ

๐ แห่งสาวกาสุคตบุตร

บริสุทธิการุณ

ย่อมอาจจะฆาตพหุละสุน-

ทรเบื้องสุคนธรรม์

๐ ถึงท่านธิราธรรมะบดี

พจนียะยืนยัน

ให้กลับนิวาสอมรนั้น

ธ ก็จึงจะโอนตาม

๐ ซึ่งเทพอมรรุจิระแสง

กระจะแจ้งนิวาสคาม

มารดาพระธรรมธิระก็ถาม

กวะนั่นสิแสงใด

๐ ไพลาศนิวาสชุติระห่ม

รุจิชมอร่ามไป

แพรวพรายผกายนัยนะไข

ดนุฉันมิเคยเห็น

๐ ถึงท่านธิราธรรมะบดี

พจนียะตอบเป็น

ความว่าแน่ะมาตะก็จะเห็น

สุระแห่งพระองค์อินทร์

๐ พราหมณีสะรีก็ประลุสง-

สัยะลงเพราะได้ยิน

บุตรตนแหละผู้อธิบดิน-

ทรยิ่งกว่าเทวัญ

๐ ยินดีและปีติมนะสุข

และเลาะทุกข์สิโดยพลัน

ท่านสาริบุตระก็มั่น

จะขยายพระธรรมพร

๐ ด้วยพุทธะคุณแหละก็สนาน

ระบุจาระธรรมสอน

เมื่อจบพระธรรมะอนุสรณ์

ก็ประจบ ณ โสดา

๐ เป็นผู้มิต้องประทุษะมาร

นรกานต์นิรันดร์มา

จักเที่ยงและจักประลุ ณ ภา-

วะวิมุตติสุขแล

๐ บัดนั้นก็พลันรวิจะฉาย

ทินะกลายลุวารแปร

ถึงท่านธิรานะบดิแม้

จะมลาภิขูสงฆ์

๐ ว่ากาละวารอธิกะทิน

กรผินอำไพลง

แม้นมีธุลีจะเสาะและหลง

ดนุฉันก็ยกกัน

๐ จากนั้นก็พลันปรินิพาน

ประลุวารอำไพพรรณ

แห่งผู้ธิรานบดีธรร-

มะพิชาญชญานินทร์

๐ ดูเถิดนะท่านปิยสหาย

ภวะตาย ณ กายิน

จวบคู่นราชนและสิ้น

และจะเว้นก็ไป่มี

๐ สังขาระพาทุขะมิสุด

และมิหยุด ฤ รอรี

ควรเราจะเอาธรรมะวิถี

กวะที่ประพฤติธรรม

๐ รักษาทวาระนะวิสัย

สติไว้กะใจนำ

แตกสายมลายกิเลสะชำ-

ระกะธรรมมุนีนา

๐ นายเรือสิเพื่อจะจรลี

ชลธีอุทกมา

ไป่หลับและพับ ณ พะกะคา

สิก็ได้สวัสดี

๐ ขอท่านสดับพิเคราะหะธรรม

ตละคำเหมาะควรชี-

วาผู้จะชูพิชญะมี

ธรรมะนี้ประเสริฐครัน

๐ ขอให้หทัยมนะพิสุทธิ์

และเลาะหลุดกิเลสพลัน

พานพบประสบนิรุธะมั่น

ลุวิมุตติสุขเทอญ ฯ

กะหรี่ 3 times, บัดซบ 3 times

โคลงสี่สุภาพ

๐ ปลาเน่าเหม็นข้องทั่ว..................ฉันใด
หญิงเน่ากลิ่นรานไป.......................ดุจนั้น
แพศยาระร่านไกล.........................เสื่อมเกียรติ ชาติเฮย
ไร้ศักดิ์ศรีดุจชั้น............................กอปรด้วยเดรฉาน

๐ วานใครแลอยู่ใกล้......................ชวนถาม
ติดสัดหรือมาดาม..........................ตะกวดปล้อง
สกุลเธอน่ะหรือทราม......................ทั้งโคตร
รู้สึกหรือเปล่าน้อง...........................ห่าเอ้ยสมองกลวง ฯ

ฉันท์... จะชมกระบวนพยุหยาตราทางชลมารค ภาควสันตดิลกฉันท์

๐ ปางราชเสด็จวริทิศา..........สุขุมาละเทพองค์
สืบพูนอดูลย์ธรรมะประสงค์...กิจะกอปรพิธีการ
๐ ธาราพิศาลทัศนะทอด.........ก็ตลอดชลาธาร
แน่นชัดขนัดสลิละปาน...........สุรเทพประมวลดล
๐ บัลลังก์เมลืองรุจิพิเลปน์........กวะเทพพิมานบน
จำแลงพระแสงสุริยะยล...........ตละปารมีนัย
๐ เภตราสุวรรณประยุรหง-......สประยงขจีไกล
ภู่หยดสะกดชลวิไล................กวะคร่ำคระครางครวญ
๐ เจ็ดเศียรเฉวียนพัชระชา-.....ติพิลาสผณีศวร
ทรงสินธุ์ถวิลประดุจะยวน........ดลฟากทิฆัมพร
๐ องค์ครุฑจะยุดอุรคะหิ้ว........เลาะละลิ่วยุคนธร
ดุจองค์จะทรงวิยะสมร..........ลุสุเมรุคีรินทร์
๐ เสนาพฤฒาคณะนเวศ........จรเลศกระแสสินธุ์
นินนาทประพนธ์ประดุจะพิณ....ทิพะอาสนาองค์
๐ เปล่งแสงประกายรุจิประภัส-...สระอรรถะบรรยง
เปล่งมังคลาสิริสุบงสุ์...............ยศะกว้างขธรไกล
๐ ครองดินอรินทมนเรนทร์........ปรเมนทร์พิบูลย์นัย
สมเดชพิเศษยศะสมัย..............อดิศัยมิเทียบทัน
๐ ขอองค์บวรมหกษัตริย์............ทะนุรัฐจรูญธรรม์
ตราบนานยุกาลสิริจรัญ.............ทะนุไทยนิรันดร ฯ

(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔)
น. วงษ์วานิช
๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๕

เทิดพระเกียรติ สมเด็จพระปิยมหาราช ฯ

สัททุลวิิกกีฬิตฉันท์ 19

๐ ข้าฯขอบบศิระกรานถวายพระปิยราช

จอมไท้ไผทมาศ...............................สยาม

๐ เอกองค์ทรงนิรมิตวิถีลิขิตะตาม

ปวงราษฏร์จะพ้นความ........................ระทม

๐ จากทาสแห่งทุรทุกข์นรกชิพิตระตรม

ดุจดังปทุมจม.......................................ธุลี

๐ เป็นไทล้วนมนะซร้องสุลักษณ์พระคุณะศรี

เลิศองค์กรุณย์มี...............................อนันต์

๐ อีกทรงธรรมะประสิทธิภาพนิรุติสรรพ์

คามภีรภาพอัน.................................ผจญ

๐ จากนานาวิถิแห่งภยันตระวิจล

แห่งภัยพิบัติอน-...............................ธการ

๐ มวลนานาพสุธรจะล่านิคมสาน

ต่อลัทธิมวลมาร.................................ผกาย

๐ ด้วยคามภีรธิราบดินทรสยาย

ไทยจึงจะพ้นกราย...............................วิจล

๐ ทั้งยังทรงจะประศาสน์ชิวาตมะสนน

สาธารณาชน......................................สยาม

๐ ทั้งสาธารณโภคะกอปรพิสิฐะนาม

ไฟฟ้าประปาคาม..................................ไสว

๐ อีกสื่อสารนระโทรเลขนิยมะไกล

ส่งข่าวและความนัย................................มินาน

๐ อีกกอปรการปฎิรูปประเทศทิศะภิบาล

เพื่ออันจะเทียมอาร-................................ยะปวง

๐ จวบครบหนึ่งศตวรรษฉนำประดิษฐะดวง

ยามาพิมานสรวง.......................................สวรรค์

๐ ปวงไทยน้อมนขะกรานนรินทรสุบรรณ

ด้วยซึ้งพระคุณอัน....................................บวร

๐ ขอให้นามะสยามผดุงกิติขจร

ตราบเท่าตะวันรอน.....................................นิรันดร์ ฯ

สู้ต่อไป ...

 วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐ ชีวิตลิขิตมนุชผู้..................พิศะดูก็ดุจดัง

ไพรสัณฑรุกขมุลยัง................ทิศะกว้างละลานตา

๐ บางเลศประเทศนฤคหิต........ก็สฤษฎฺ์ละมุนพา

ร้อนกายกระหายอุทกะหา.........วปุผ่าวก็ผ่อนเย็น

๐ บางเลศประเทศประสบะชัฎ....ตละพัดประดุจเป็น

ขวากหนามนิยามประดุจะเช่น....นรกานต์ลุอาวรณ์

๐ เมื่อพบประสบประณุทะทุกข์....ภัยะมุขประมวลจร

จิตวาบพิลาปทุขะสะท้อน..........ปริเทวะลามนัย

๐ จิตตกตระหนกทุขะก็เห็น........กละเร้น ณ ความไข

ว่าเธอน่ะจรก็ระยะไกล............ผิว์จะกลับก็ยากนาน

๐ ขอให้ฤทัย ธ มละท้อ............สติต่อผจญมาร

ปัญญาครุฑาพละพิจาร..............ตละอาวุธาคม

๐ ชำแรกและแตกวิวิธะขวาก.....และประจาคทุขารมย์

เข้มแขงคละแรงพหุละสม...........สมญาพยัคฆี

๐ ถ้ำโถงอุโมงค์รัชนิอน-............ธกะสณฑ์ก็ทึบที

แม้นในฤทัยประดุจะมี................รวิแสงประดับกาย

๐ ย่อมอาจประจาครัชนิเห็น........กละเป็นมิวางวาย

พานพบประสบทิศะ ณ หมาย......ตละปลายรวีแสง

๐ เมื่อกาลจะผ่านอธิกะทิน-.........กรผินอำไพแรง

ต้องเจอเสนอรุจิระแห่ง..............ปิติล้วนและยินดี

๐ กำหนดและขันติวรธรรม.........ครุนำตระการมี

วันหน้าแหละเป็นพิสิฐะศรี...........สุริยาก็ของเรา ฯ

ขอบคุณภาพสวยๆจากอินเตอร์เน็ตครับ

7 ตุลา มหาวิปโยค ...​ความอัปยศของตำรวจ

อีทิสังฉันท์ 20

๐ เอออุเหม่นะมึงตำรวจสถุน
นรกและเปรตประลัยวิจุณ................ดิรัจฉ์พาล

๐ อ้างเลาะคูประตูสล้างสถาน

เถอะแถซะตูดถลอกรึท่าน.................ริยำหมา

๐ พกระเบิดซะเองและเห็นกะตา
ชิวาตมาประลัยะข้า.........................ก็เปล่าทำ

๐ เออระเบิดกะแกสิมึงระยำ
จะหาเสาะง่ายตระเตรียมและนำ..........ขนาดนั้น

๐ กูมิใช่ทหารเพราะฝึกกระชั้น
จะเตรียมระเบิดประลัยะพลัน.................ก็กระไร

๐ จำเพาะมึงจะยิงระเบิดตะไล
สะเก็ดสิถูกดนูน่ะไซร้..........................ชิวาตม์ปลง

๐ กูจะฟ้องอิฆาตกระองค์
จะให้ประหารชิวาตมะผง......................สิสาสม

๐ กรรมวิบากะทัณฑ์น่ะรอวิกรม
ผิหากจะทันล่ะเฮ้ยพระยม......................จะรอมึง

๐ อีกนรกสถานประลัยะถึง
ประมาณกะกัปและกัลป์ก็พึง...................จะรับไป ฯ

สดุดีท่านชิต บุรทัต ฯ

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐ ข้าฯ ขอประนมนขะประณาม....สุพิรามกวินท์วงศ์

เลิศปากและวากยผจง..............."บุรทัต" ขจายเมือง

๐ จอมจินต์กวินท์บรมรา-............ชะสยามะรุ่งเรือง

แพร้วศรีมณีสุภะประเทือง............ตละพร่างพะพราวพรรณ

๐ เลิศถ้อยระร้อยกวินิทา-................นะยะสาระโคลงฉันท์

กานท์จารลิลิตวิวิธวรร-.................ณคดีประดาสุนทร์

๐ คำฉันทวรรณภณะประดิษ-..........ฐะลิขิตบรมคุณ

ครูเลิศประเสริฐนิจะกรุณ................เฉพาะเพื่อประภาษผอง

๐ ตำราวิชาภณะ ณ อัก-…………….ษระลักษณ์ลิขิตปอง

เป็นฉัตรอุบัตินิติลบอง....................บทะแบบวิบูลย์บรรณ

๐ อาจาริยูอุดมสา-.........................ระวิชากวีธรรม์

สืบพูนประยูรระบุสุวรรณ...................กวิสุนทราภรณ์

๐ ข้าฯน้อม ธ จอมกวิพิสิฐ................สุลิขิตคุณากร

สรวมทรงผจงพหุนุสรณ์....................เฉพาะศิษย์ตลอดวาร

๐ ด้วยกอปรระบอบนิสัยะมี.................ลุกวีวิชาการ

ให้เขียนและเรียนพิทยะชาญ................และมิหน่ายวินิทรเพียร

๐ โปรดดลกมลขณะดนู.......................ภณะผู้ประจงเขียน

กานท์กลอนบวรพจนะเนียน..................ตละสาระคำคม

๐ ตัวอรรถสิชัดกระจะกระจ่าง...............และสว่างอุไรสม

นัยความก็งามผิวะจะชม.......................สุตะให้หทัยฟัง

๐ ในคำเพราะสัมผัสะประดับ.................เสนาะจับพิไลยัง

เรียงเรื่องประเทืองผละประทัง................กวะเหตุมิห่อนเฟือน

๐ บทใดสิได้จิตะประดิษ-.......................ฐะประสิทธิ์มิลืมเลือน

แม้นกาลจะนานพิทยะเชือน....................สิก็ห่อนจะเกิดมี

๐ ยิ่งเขียนและเพียรพิชญะพูน.................และจรูญมณีศรี

แม้นหากมิมากเฉพาะก็มี.......................ตละที่กระทำมา

๐ ตามวรรษสมรรถะปฏิภาณ...................พละญาณะปัญญา

สืบจินต์กวินท์บวรวา-............................กยะฉันทยรรยง

๐ ร้อยกรองคระลองปุระสยาม.................ระบุนามประยูรพงศ์

เพริศแพร้วพิไลและนิจคง........................กละคู่นรินทร

๐ ตราบกาลยุนานสุริยะแสง......................ประจะแจ้งทิพากร

จวบกาลสลายพสุธะสร.............................จิระแม้นนิรันดร์เทอญ ฯะ

วงษ์วานิข
6/9/2555

พระเสด็จ ฯ ยังทุ่งมะขามหย่อง

                          วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐ อัญขยมประนมศิระประณาม.....พระสยามสวามี
จักร์พรรดิขัตติยมณี..................มหิศรวิบูลย์ธรรม์
๐ ดั่งรามราฆพมหิน-................ทรปิ่นสยามพรรณ
เอกองค์บดินทรสุบรร-..............ณโศลกขจรไกล
๐ แคว้นนามสยามกิติวิมล..........เพราะยุุบลบดินทร์ชัย
ทรงงานสนาน ณ หฤทัย............นรชนอุดมดี
๐ ทั่วแคว้นลุแดน ธ ก็เสด็จ.........บรเพ็ดนรามี
ท้าวทรงพิชาญพิทยะสี...............ตละเมตตคุณมัย
๐ โองการประทานคติประพฤติ.....นระยึดยุบลนัย
ปัญหาผิมาก็จรไข.....................สุปริดาประชากร
๐ ทรงงานลุนาน ฉ ทศวรรษ.........สุจรัสประภัสสร
ทั่วแคว้นและแดนทัยะอมร...........สระซร้องสุเปรมปราง
๐ เนื่องวันพระทรงจรเสด็จ...........และประพาส ณ ท่ามกลาง
ทุ่งศรีขจีนิละฉวาง.....................ริปุนั้นลุก่อนกาล
๐ เบื้องบูรพาปุระอโย-................ธยะโยธินาการ
จอมบูรพ์กษัตริย์สุระประหาร..........พละสิ้นสลายสูญ
๐ ด้วยนัยบดินทรจะจา-...............ริกบารมีพูน
ส่งเสริมเฉลิมวรพิบูลย์.................สุขภัทร์เอนกการ
๐ ให้นามสยามกิติขจร.................ลุอมรฉนำนาน
เป็นศรีมณีนรจะขาน....................ระบุแม้นนิรันดร์เทอญ ฯ


ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมฯ ขอเดชะฯ

ถึงแม้ว่าการเสด็จฯ ทุ่งมะขามหย่อง ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนั้น จะเกิดขึ้นเกือบ 3 เดือนมาแล้ว แต่ก็ยังนำความปลาบปลื้มปีติมาสู่ พสกนิกรชาวไทยทั้งมวล 

....พระอ้วน...

กาพย์ฉบัง

๐ พระสงฆ์ไทยผู้บูชา..........ธรรมพระศาสดา
ประศาสน์พระพรพาที

๐ ตั้งในศีลสรรพ์อันมี..........บูรพคดี
สิกขานาเขตเลศธรรม์

๐ ครรลองละบองพรหมจรรย์......ประเสริฐเลิศสรรพ์
โดยเสด็จวิมุตติ์มาลัย

๐ ตัดขาดจากเรือนเชือนไป.......วิหาราอาศัย
ไร้เรือนเหมือนไร้ปักฐาน

๐ หวังเสริมศรัทธาสมาทาน......ตามสติปัฎฐาน
เผาสรรพ์กิเลสเฉทวิจุณ

๐ ควรอันแก่การการุณ.............ตามธรรมล้ำคุณ
สมบวรเดชรัตนา

๐ ไยเลยถวายภักษา...............ปราศจากคุณมา
ดุจดังชนชั้นจัณฑาล

๐ อันกวฬิงกาฬาหาร..............ที่ไขมันบาน
ทำลายร่างกายภายใน

๐ ก่อเกิดโรคานากษัย..............ทั้งหลายร้ายภัย
การแพทย์กล่าวขานนานปี

๐ สงฆ์ท่านมโหทรทั้งมี..............เบาหวานบัดสี
อัปมงคลโรคนานา

๐ อันผักสดไทยทั้งยา................ทั้งยังเป็นอา-
หารราคาเยาเบากาย

๐ เชิญเถิดพวกเราทั้งหลาย........ขอจงถวาย

ผักผลเคียงโภชนาหาร

๐ เพื่อความเกษมสำราญ..........แด่สงฆ์เลิศนาน
ศาสนาธรรมจำรูญ

๐ ตราบห้าสหัสวรรษพูน...........มิสิ้นเสื่อมสูญ
แม้นหลากทิวาราตรี ฯ

ฤาประเทศเราจะมีกรรม?

วิเชียรดิลกฉันท์ 11-14

๐ สัญญาประชาคม..................กวะสมฤดีดล
รายได้จะเพิ่มพิบุละสน-.............ธิพิพัฒนาดูล

๐ ของจริงสิรายจ่าย...............จะขยายกระจายพูน
สินทรัพย์ธนานิกรสูญ.............วิญญาณ์และอาหาร

๐ น้ำมันก็ต้องจ่าย.................เยอะแยะคล้ายจะตายกาล
ดุงดังประหารวิจุณะพาล........รัฐบาลแฮะเฮงซวย

๐ แก้ไขมิแก้แค้น..................บทะแสนพิไลสวย
ปรองดองฉลองรวิระอวย.......ลุสมัคคภาพผล

๐ ว่าจักอำนวยผา-.................สุกะภาวะมาดล
ดีสู่ ณ หมู่พิพิธะชน.................นรไทยผไทเรา

๐ แต่สาระสำคัญ....................นิรกรรม์พระเชษฐ์เอา
ทั้งทรัพย์ธนาจะประจุเขา........ มละโทษะอากร

๐ นี่หรือหทัยฉัตร.....................นิติรัฐผดุงจร
เหลวแหลกและแตกพละสลอน.........คติชั่วมะมั่วเชย

๐ ลงรูประดุจสัต-........................วมนัสะทรามเลย
สมเพชเพราะเลศมนะเฉลย...........ทิวะไหนจะพ้นกัน

๐ อ้ารัฐไผทไทย........................สิพิไลประไพพรรณ
ฤาเราจะมีบุรพะกรรม์...............กวะเวระก่อนกาล

๐ กับอ้ายทุเลชน.......................ตละอนธกาลพาล
ตราบนานและแสนกษณะนาน......ลุนิรันดราหนอ ?

ผู้หญิง ~ อ่อนหวาน หรือว่า น่ากลัว?

วสันตดิลกฉันท์

๐ อ้าเพศก็เพศนุชอนงค์
อรองค์ก็บอบบาง
ควรมุ่งผดุงสิริสะอาง
วธุลักษณ์ประโลมใจ

๐ ยามขวยก็ด้วยจิตะระบัด

ประดิพัทธทรามวัย

พักตร์เจ้าคละเคล้าลุหิตะไซร้

ก็ระเรื่อกุหลาบพรรณ

๐ ยามร้อนกระฉ่อนกุธะคละฟุ้ง

พธุมุ่งพิฆาตครัน

โอ้หนอละออนุชะสวรรค์

นระหวั่นลุขวัญหาย

๐ อ้าหัตถ์ก็หัตถ์สุขุมะชวน

มนะหวนฤดีพราย

ควรแต่พิเลปน์จุรณะชาย

ผัสะคล้ายสวรรค์สรวง

๐ ยามแค้นก็แค่นพิริยะครอง

ลุกระบอง ธ ตามควง

ไล่กลุ้มตะลุมจะเจาะเคาะจ้วง

ก็ประลาตมิอาจทาน

๐ อ้าเสียงสำเนียงนุชะอนงค์

เสนาะส่งกระแสหวาน

ควรร้องและซร้องสระประสาน

พิณพาทย์ระเริงใจ

๐ ยามแค้น ธ แค่นพจนวา-

กยะพากระหึ่มไพร

เธอชีิ้วิถีปุริสะให้-

ทุษะหม่นวิกลตรอม

๐ อ้าจิตจริตยุวดินัย

อรไทก็รอมชอม

เปี่ยมคุณกรุณชนะถนอม

กวะบุตรธิดาตน

๐ ยามเจ็บก็เหน็บลุหิตะอาบ

กระแหนะภาพะสาปมน

ความรักสมัครจิตะสกนธ์

มละหม่น ณ พริบตา

๐ จิตที่ฤดีกษณะก่อน

รติฟอนเฟะฟุนมา

เกลียดชังประดังจิตะและพา-

หิระกายะเจ็บแค้น

๐ ตัดขั้ว ณ ใน ปทุมะชาติ

ผิวะขาดก็ใยแทน

เกลียดชังประดังประทุษะแสน

ภวะใยก็ไป่เหลือ

๐ หมดเจตสิกจะพิสมัย

นรไหนจะจุนเจือ

รูปงามละลามภวะอะเคื้อ

ลุสถานะยักษ์มาร ฯ

วันก่อน กระผมอ่านคำฉันท์ยอเกียรติชาวนครราชสีมา เลยนำมาแต่ง
และขอขอบคุณภาพสวยๆจากอินเตอร์เน็ตด้วยนะครับ ^____^

เพลงยาวสดุดีสุนทรภู่

ถึงแม้ว่าจะผ่านวันสุนทรภู่ ครูกวีของไทย ไปเกือบเดือนแล้วก็ตาม...แต่เพลงยาวนั้น เราสามารถเขียนขึ้น


ได้ทุกวัน ไม่มีกำหนด... ก็ขอเขียนไว้สักหน่อยเถอะะะะ




       ๏ จะขอกล่าวคำกลอนอักษรสมัย
เป็นคารมคมชัดประหวัดใจ.......................เชลงไว้สดุดีมีประมาณ

๏ ยี่สิบหกมิถุนาฯมาบรรจบ..................กำหนดครบจบรอบกรอบสถาน  
สุนทรภู่ครูกวีศรีสังวาลย์.......................ศาสตราจารย์กานท์กลอนอักษรไทย

๏ งานประดิษฐ์คิดอักษรกลอนลึกซึ้ง..........ช่างน่าทึ่งเทียวหนาอย่าสงสัย  
ทั้งคำคมคำเพราะเสนาะใจ.....................โอ้ว่าใครอ่านแล้วย่อมแคล้วตาม

๏ หากสดับซึ่งนิทานงานนิราศ..................เขาประกาศทั่วกันฉันสยาม
 ซึ่งหน่อพระอภัยฯใจงดงาม..................... ทุกเขตคามรู้จักทั่วทุกตัวคน  

๏ จะหาใครไม่รู้ดูเอาเถิด....................... เว้นแต่เกิดชนบทจรดฝน
คำพูดที่ติดปากจากบุคคล....................... ล้วนจากมนต์ร่ายไว้ในกาพย์กลอน  

๏ ในนิราศรำพันช่างฝันถึง........................โอ้ลึกซึ้งเทียวหนาหน้าอักษร
ถึงคนรักพลัดพรากจำจากจร..................... แต่ปางก่อนมีกรรมจำต้องไป  

๏ โอ้เขนยเคยแอบเคยแนบชิด................... เคยจุมพิตพักตร์น้องละอองไหน
ยี่ภู่เอ๋ยเคยแอบแนบหทัย......................... บัดนี้ไกลกลอยสวาทเพราะคลาดคลา

๏ คิดถึงน้องหมองเศร้าให้เปล่าเปลี่ยว........... ห้อยละเหี่ยวเหมือนนกตกเวหา
ประดุจพรากสุริยันพระจันทรา...................... อนิจจาบุญน้อยพลอยลำเค็ญ

๏ ซึ่งกล่าวนี้ตัวอย่างจากทางศิลป์................... ให้ยลยินเผื่อใครจะไม่เห็น
กระบวนกลอนประโลมใจให้เยือกเย็น................. เราแต่งเป็นเลียนแบบทำแนบเคียง  

๏ มิพิเราะดุจเดิมท่านเสริมสร้าง...................... ด้วยอ่อนทางคำศัพท์สดับเสียง
ได้โปรดช่วยกรุณามาเรียบเรียง....................... ทำสำเนียงให้เพราะเสนาะกรรณ

๏ จะขอกล่าวต่อไปในอักษร........................... ถึงคำกลอนกาพย์พามหาศวรรย์  
สุนทรภู่ครูกวีศรีสุบรรณ................................ ทำหมื่นพันกวีไทยให้บรรจง

๏ หากเชลงเพลงยาวสกาวจิต......................... ขอให้ชิดสัมผัสในใจประสงค์ 
 ด้วยกวีก่อนเก่าเขาไม่ลง................................ เสนาะคงสูญไปในพริบตา  

๏ ท่านริเริ่มเสริมสร้างทางสัมผัส...................... กระบวนทัศน์์กลอนใหม่ในภาษา
เป็นกลอนกลมนต์เวทย์วิเศษมา........................ นึกแล้วน่าชื่นชมคารมพร

๏ จะขอกล่าวต่อไปในบัดนี้........................... ให้สุดที่เรียงความตามอักษร  
อีกอย่างหนึ่งซึ่งติดสนิทกลอน........................... รสบวรภาษิตสนิทใจ

๏ หวังผู้อ่านสำเหนียกเพรียกในจิต...................... คำบัณฑิตรจนาอัชฌาศัย
ผู้ประพฤติตามคำตำรับนัย..............................   บรรลุไซร้สวัสดีทุกที่นา

๏ อนึ่งผู้พจน์ดีเป็นศรีศักดิ์..............................   คนย่อมรักทุกชาติภาษภาษา 
ประดุจแม้นพจมานลานผกา...............................  กุสุมาประยงค์พงศ์โภคิน

๏ อันความรู้วิทยาวิชานับ.............................   ประดุจทรัพย์หมื่นแสนไม่แม้นสิ้น 
อาจจะชักเชิดชูฟูชีวิน.................................   ทั่วแผ่นดินพสุธาพานิยม

๏ เอกอาภรณ์ประจำกายทั้งหลายแล้ว...............  อย่าให้แคล้วหมั่นศึกษาพาประสม
รู้วิชาพาวิเศษเดชอุดม...............................  ผิจะสมรักษ์ตัวไว้เป็นไม่มี

๏ เป็นคำสุภาษิตประดิษฐ์ถ้อย......................   ถึงหลายร้อยศกผ่านกาลฉวี
ผองเหล่าไทยจดคำจำไว้ดี........................    ด้วยสมที่วรรคทองครรลองกลอน

๏ อัญขยมกล่าวคำลำนำพจน์......................  แต่ละบทบรรจงลงอักษร
ไว้แต่คราววัยดรุณได้สุนทร .......................   หวังขจรเกียรติกวีศรีโลกา

๏ สรุปมธุสรไว้ในวันนี้.......................   หากแม้นมีโทษลบองของภาษา
ขอโกวิทโปรดอภัยไว้เถิดมา.......................   แก่ตัวข้าฯผู้เยาว์อ่อนเบาความ

๏ ขอวิญญาณท่านสุนทรอักษรแพร้ว................ กวีแก้วแห่งโลกานาสยาม 
โปรดประทานพรเลิศประเสริฐนาม.................. สุพจน์ความแด่เมืองไทยในคดี

๏ ขอวงศ์วานแห่งกวินท์จินต์พิสิฐ.................  จักสถิตพูนเพริศประเสริฐศรี
สืบพราวพรายผกายรสบทกวี......................ตราบสุรีย์ส่องสว่างกลางนภา

๏ จวบนิรันดร์ผันแปรให้แท้เที่ยง...................... ประดุจเพียงสัจจังทั้งเวหา
ตามฤทัยในพจน์บทวาจา..............................แห่งตูข้าฯผู้เชลงเพลงนี้เอย ฯ

แด่พวกชอบเขียนภาษาวิบัติแบบน่าเกลียด

โคลงสี่สุภาพ

๐ ภาษาไทยนี่นี้.............สล้างนา
ศัพท์แต่โบราณมา..........ประดิษฐ์ไว้
เป็นอัตลักษณ์สยามพา....ไทยเกิด นาแฮ
ควรจักรักษาให้..............รุ่งเรื้องจำรูญ ฯ

๐ พจน์พูนทำเพี้ยงผิด......บูราณ
เป็นวิวัฒนาการ.............กล่าวอ้าง
หลอกใครใคร่เชื่อจาร.......เช่นเด็ก
วิวัฒน์กลับหลังมล้าง........ระบุนี้จึงควร ฯ

๐ พิธุพจน์อวลลักษณ์แท้......บูราณ
เขียนผิดจึงถึงจาร...........ดั่งนี้
ควรเรียกตักเตือนขาน......จึงชอบ
วิบัติภาษช่องชี้................จักป้องปัดมา ฯ

๐ ธรรมดาพิมพ์บทเพี้ยง.........ตรงตรง
พจน์บทหากยังคง.................อยู่ยั้ง
เสนาะจับหทัยจง..................เย็นจิต ท่านนา
พิมพ์วิบัติหากทั้ง................ก่อเกื้อรำคาญ ฯ

๐ พิฆาตสารสู่เบื้อง..........ฉบับบูรณ์
พิฆาตชาติภพพูน............หมดสิ้น
พิฆาตชื่อสิ้นสูญ..............สลายหมด
พิฆาตจนป่นปิ้น..............รากเหง้าแลตน ฯะ

พาเลกมลหมอง ...

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

๐ พาเลกมลหมอง.....มนะต้องปะโลภลม
แกนนำถลำจม.........คติชั่วมะมั่วเชย

๐ ออกอรรถยุบลตอน..อนุจรก็เชื่อเฉย
มากโมหะตามเคย......มิตริตรองคระลองนัย

๐ ยินดีประดังว่า.........ดนุข้าสิมีชัย
พวกเอ็งจะทำไร.........ก็มิได้เพราะ"พ่อกู"

๐ ตอนนี้สิควานหา-.....ยนะภาวะอาดูร์
ด้วยขับขยับกรู............จรต่อก็รอตาย

๐ แพ้ภัยเพราะตัวโล-...ภะและโมหะมากมาย
หักด้ามกะกฎหมาย.......ชนหมู่เพราะผู้เดียว

๐ ปล่อยวางเถอะพี่น้อง..และตริตรองสิมากเทียว
"คนไกล"ไฉนเชียว.......จะผดุงประโยชน์ยัง

๐ น้องน้ำอุทกเข็ญ........ตละเช่นนรกดัง
เยียวยาธนาอัง-............คณะให้ บ เต็มกลืน

๐ ไยดันทุรังกับ.............ธนะทรัพย์ ธ หยิบยืน
เพื่อการกบฎปืน...........รัฐะปิ่นไผทไทย

๐ ตรองเถิดนะน้องพี่......และชิวีจะสดใส
เลิกยุ่งกะ "คนไกล".......ริปุเถิดประเสริฐแล ฯ