ผู้หญิง ~ อ่อนหวาน หรือว่า น่ากลัว?

วสันตดิลกฉันท์

๐ อ้าเพศก็เพศนุชอนงค์
อรองค์ก็บอบบาง
ควรมุ่งผดุงสิริสะอาง
วธุลักษณ์ประโลมใจ

๐ ยามขวยก็ด้วยจิตะระบัด

ประดิพัทธทรามวัย

พักตร์เจ้าคละเคล้าลุหิตะไซร้

ก็ระเรื่อกุหลาบพรรณ

๐ ยามร้อนกระฉ่อนกุธะคละฟุ้ง

พธุมุ่งพิฆาตครัน

โอ้หนอละออนุชะสวรรค์

นระหวั่นลุขวัญหาย

๐ อ้าหัตถ์ก็หัตถ์สุขุมะชวน

มนะหวนฤดีพราย

ควรแต่พิเลปน์จุรณะชาย

ผัสะคล้ายสวรรค์สรวง

๐ ยามแค้นก็แค่นพิริยะครอง

ลุกระบอง ธ ตามควง

ไล่กลุ้มตะลุมจะเจาะเคาะจ้วง

ก็ประลาตมิอาจทาน

๐ อ้าเสียงสำเนียงนุชะอนงค์

เสนาะส่งกระแสหวาน

ควรร้องและซร้องสระประสาน

พิณพาทย์ระเริงใจ

๐ ยามแค้น ธ แค่นพจนวา-

กยะพากระหึ่มไพร

เธอชีิ้วิถีปุริสะให้-

ทุษะหม่นวิกลตรอม

๐ อ้าจิตจริตยุวดินัย

อรไทก็รอมชอม

เปี่ยมคุณกรุณชนะถนอม

กวะบุตรธิดาตน

๐ ยามเจ็บก็เหน็บลุหิตะอาบ

กระแหนะภาพะสาปมน

ความรักสมัครจิตะสกนธ์

มละหม่น ณ พริบตา

๐ จิตที่ฤดีกษณะก่อน

รติฟอนเฟะฟุนมา

เกลียดชังประดังจิตะและพา-

หิระกายะเจ็บแค้น

๐ ตัดขั้ว ณ ใน ปทุมะชาติ

ผิวะขาดก็ใยแทน

เกลียดชังประดังประทุษะแสน

ภวะใยก็ไป่เหลือ

๐ หมดเจตสิกจะพิสมัย

นรไหนจะจุนเจือ

รูปงามละลามภวะอะเคื้อ

ลุสถานะยักษ์มาร ฯ

วันก่อน กระผมอ่านคำฉันท์ยอเกียรติชาวนครราชสีมา เลยนำมาแต่ง
และขอขอบคุณภาพสวยๆจากอินเตอร์เน็ตด้วยนะครับ ^____^