อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
๐ ชีวิตพินิจเห็น.............พิศะเป็นก็ดุจดัง
ไพรสณฑ์พนายัง-...........ทิศะกว้างละลานตา
๐ บางเขตประเทศคราว.....กระอุผ่าวเพราะองศา
ความร้อน บ ผ่อนภา-.......วะอะดักอะดูรแด
๐ บางเขตก็น้ำค้าง...........ณ ระหว่างสถานแล
หนาวเย็นยะเยือกแปร.......ก็สะท้านสกนธ์กาย
๐ เหมือนสุขและทุกขัง.......จะประดังระรานราย
เป็นเหตุพิเศษหมาย..........คติธรรมดามา
๐ เราเป็นมนุษย์นี้.............ก็เพราะมีสุปัญญา
สองแขนสมองกา-............ยะสฤษดิ์ปวินท์เรา
๐ มีใจฤทัยกร...................อดิศรแหละกว่าเขา
ซึ่งสัตว์ดิรัจฉ์เนา...............กวะเหตุพิเศษคุณ
๐ ย่อมผ่านเทวษปักษ์.........อุปสรรคประมวลสุนทร์
ด้วยใจแหละอาดุลย์...........สติมั่นนิรันดร
๐ ดั่งฟ้าโพยมบน..............ฆณะหม่นรวีกร
เมฆาพิรุณจร....................ปะปะเปรี้ยงสิดังไป
๐ ผ่านพายุฝนพรำ.............ทินะนำและอำไพ
แสงฟ้าสุรีย์ใส...................ประจะแจ้งรุจีดวง
๐ ขอให้ฤทัยจิต..................จะพิชิต ณ มารปวง
ดั่งแข ณ เพ็ญสรวง.............รวิเด่นสุโลกา ฯ
แปลศัพท์
อะดัก - ความลำบาก
สกนธ์ - ร่างกาย
ปวินท์ - ได้รับ
อดิศร - เป็นใหญ่
เทวษ - ความลำบาก
อาดุลย์ - อดุลย์ แปลว่าชั่งไม่ได้
ฆณะ - เมฆ
แข - พระจันทร์
รวิ - แสง
