เชิญชวนสวดมนต์ข้ามปี

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐ อัญขยมนิพนธ์พจะประพันธ์.... บทอันแถลงไข
กาลาภิลักขิตะและใน....... สุภฤกษปรารมภ์
๐ เนื่องกาล ณ พารสะมะมา-........ สะ ณ วาระอุตดม
เปลี่ยนศกสมัยกษณะกรม .... ทินกรและเดือนปี
๐ ศกเดิมมะเมียอัศวะพา-..... หนะชาติคุณดี
ศกใหม่ก็แทนสัตวะชี-..... วะมะแมเพราะมีเครา
๐ ครานี้คณาปุระธิปัต- .......ตยะรัฐบาลเนา
นินนาทประกิตยุบลเรา..... กิระเนื่องจะหยุดยาว
๐ เราพุทธสาสนนิกร..... ผิจะหย่อนยะย่อคราว
โอกาสกระทำบุญะสกาว..... แหละก็น่าจะเสียที
๐ หลากวัดพิหารพิธะอุโบ-... สถโสมนัสมี
การสาธยายพระพุทธกี-...... รติศัพท์สดับคำ
๐ เวียนเทียนวิเชียรวิชัยะโชค..... ละวิโยควิจารนำ
เป็นบุญญะสุนทรสดัม-...... ภสถาปน์สถาผล
๐ ต้อนรับมะแม,ละทุขะโศก.. นิรโรคนิรามล
ผ่องแผ้วพิพัฒน์พิพิธดล ......จตุพิธสถาพร
๐ ข้าเจ้าฯ วิกรมรจิตะฉัน-.... ทนะวรรณะอักษร
เพื่อเสริมเฉลิมวรรษะบวร.... อภิฤกษ์อุดมชัย
๐ เป็นศรีมณีพิชญะภรณ์.... อดิศรพระคุณใน
องค์ธรรมบดินทรนุสัย..... อนุจรวรางกูร (เถิดแลฯ)

แปลศัพท์

กาลาภิลักขิต - เวลาที่กำหนดไว้แล้ว
พารส - 12
อัศวะ - ม้า

ปุระ - ประเทศ
ประกิต - ประกาศ
นิรามล - ผ่องใส
จตุพิธ - พร 4 อย่าง หมายถึง อายุ วรรณะ สุขะ พละ
รจิต - เรียบเรียง, ตกแต่ง
อนุจร - เดินตาม
วรางกูร - กษัตริย์

อาศิรวาทมหาราชา ในวาระครบรอบ ๘๗ พรรษา

อาศิรวาทมหาราชา ในวาระครบรอบ ๘๗ พรรษา

ขอพระราชทานน้อมเกล้าน้อมกระหม่อม ถวายแด่
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
วันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๗

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐ อัญขยมประนมศิระประณต

พระสุคตอุดมชีว์

สรวมพรพระไตรสรณมี

สุวิสุทธิ์อุดมธรรม์

๐ บรรเลงนิพนธสุภวา-

กยะสาระกานท์ฉันท์

อาเศียรวาทสดุดิอัน

สุนิพิฐพระนามใน

๐ องค์รามะราฆพะมเหศ

ณ ประเทศสยามไทย

จักรพรรดิขัตติยะชไม-

พรสูรชะลอลง

๐ สมเด็จประมินทรมหา

ภุมิพลนรินทร์องค์

เลิศเกียรติศักดิ์นมะผจง

พระสุคันธ์สมัญญา

๐ แคว้นนามสยามกิติวิมล

เพราะยุบลพระราชา

ทรงงานสมานนรประภา-

กรนันทเปรมปรีดิ์

๐ กว่ากาลลุนาน ฉ ทศวรรษ

พระมนัสและอินทรีย์

ทรงมุ่งผดุงวิธะทวี

อภินันท์นิกรชน

๐ ทั่วแคว้นลุแดน ธ ก็เสด็จ

บรเพ็ดประเทศหน

ท้าวทรงพิชาญพิชญะดล

ชลทิพย์สุหร่ายริน

๐ ฝนแล้งประจาคพิรุณร้าง

เฉพาะห่างพสุนทร์หิน

ฝนหลวงก็หลั่งพสกยิน

บทะเนินชอุ่มครัน

๐ สร้างสรรค์ประดากสิเกษตร

กฤติเกตุอานันท์

โครงการประทานธุระกรัณย์

ผิจะนับอนันต์เนือง

๐ เชิดชาติฉลาดมุติวิสัย

สิพิไลพิลาสเรือง

ด้วยชอบประกอบธรรมะประเทือง

อนุจรบวรภูว์

๐ ธันว์นี้ ณ ปัญจะทินะมา-

สะ ณ วาระเชิดชู

กาลาภิลักขิตะ ณ บู-

ชิตะราชวโรดม

๐ ปวงข้าฯนิกรปุระสยาม

ตละนามะปรารมภ์

หวังเสริมเฉลิมบรมสม-

ภพะพ้องถวายพร

๐ สรวมพรพระไตรสรณรัตน์

สิริภัทรากร

เทิดเกียรติขจายคติขจร

สุระเทพบวรนาม

๐ ขอองค์พลาสุขะนมัย

สุวิไลและแข็งขาม

ซึ่งมวลประชวรประทุษะทราม

จะสงบระงับพลัน

๐ แทบบารมีกิรติศัพท์

คุณะนับจะอานันต์

สิ่งศักดิสิทธิ์คติจรัญ

อดิศรเผดียงคุณ

๐ ครองดินอรินทมนเรนทร์

 ปรเมนทร์มฆาดุลย์

สมเดชพิเศษพระยศบุณ-

 ยโศลกสิรินทร

๐ ยิ่งรามมล้างอสุระแผ้ว

หริแกล้วผจญบร

แบ่งภาคพิสิฐสุรสมร

อสุรามลายพลัน

๐ เชิดชาติพระราชประยุรรักษ์

มนภักดิ์เกษมสันต์

เสนาประชานระสุวรรณ

ชุติรักสมัครกาล

๐ เข้มแขงและแรงปุระสยาม

ริปุหนามพลาพาล

พ่ายเลศ ณ เดชพสุสมาน

นรชนไผทไทย

๐ ขอองค์บวรมหกษัตริย์

ทะนุรัฐสุราลัย

ตราบนานยุกาลสิริวิสัย

ณ นิพัทธ์นิรันดร์เทอญ ฯ (เถิดแล)

แปลศัพท์

อัญขยม - ฉัน, ข้าพเจ้า

นิพิฐ - เลิศ
รามะราฆ -  พระรามผู้เป็นวงศ์พระระฆุ กษัตริย์สูรยวงศ์

ชไมพร - ผู้มีจิตใจดี

อภินันท์ - ความสุขอย่างเลิศ

พิชญะ - ความรู้

กฤติ - ทำให้เกิดมี

อนุจร - เดินตามแบบ

ภูว์ - กษัตริย์

กาลาภิลักขิต = กาล + อภิลักขิต >> กาลเวลาอันกำหนดไว้แล้ว

วโรดม - พระราชาผู้เลิศ

สิริภัทรา - เลิศประเสริฐยิ่ง

อดิศร - ผู้เป็นเจ้า

อรินทม - ทรมานศัตรู

มฆาดุลย์ - มฆ + อดุลย์ >> ความสำราญ อันไม่มีใครเปรียบ

บุณยโศลก - ผู้ที่กวีรจนาคำสรรเสริญ
บร - ศัตรู
พิสิฐ - เลิศ
สมร - สงคราม

ริปุ - ศัตรู

นิพัทธ์ - เนือง ๆ

อาศิรวาทมหาราชินี ๒๕๕๗

อาศิรวาทมหาราชินี

ขอพระราชทานน้อมเกล้าน้อมกระหม่อม ถวายแด่

สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ

วันที่ ๑๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๗

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐ ชื่อนามสยามปุระประเทศ

ระบุเขตผไทไทย

ชนมุ่งผดุงธรรมะวิสัย

นัยะพุทธะบรรหาร

๐ เลิศเพริศนรินทรอุบา-

สกสาธุชนปาน

องค์โพธิสัตว์ทิพะประทาน

สุรฤทธิ์ชะลอลง

๐ คู่ฉัตรกษัตริย์มหจุฑา-

รัฐะปาละจอมองค์

คือราชินีทิพะอนงค์

รัตนาเมลืองรอง

๐ เทอดฐานประธานปุระประเทศ

และเพราะเหตุวิเศษสอง

ควรเราจะเคารพคระลอง

ศจิเทพบุรินทร์ไทย

๐ อาณาวนาระบุสุคัน-

ธนิรันดรานัย

ทรงรักพิทักษ์นิจะวิสัย

กวะบุตรอุทรตน

๐ แคว้นเขตประเทศปุระสยาม

กิระนามธราดล

ก่อเกิดประเสริฐเพราะพนสน-

ฑะอุดมและสมบูรณ์

๐ ทรงรักษะศิลปไผท

สุวิไลและไพบูลย์

ศูนย์ศิลปาชิวะนุกูล

พิชญาสถิตนาน

๐ แดนใดผิภัยภวะประสบ

ธ ก็พบพิชิตมาร

ถ่ายถอนวิจลประทุษราน

เพราะพระเมตตคุณมัย

๐ ฤาราวกะรังสิรัชนี-

กรศีรนภัสนัย

ฝ่าเมฆประจันศศิประไพ

รุจิเด่นทิฆัมพร

๐ ดั่งได้แสดงนัยะประเดิม

พจิเสริมอนุสสรณ์

กาลาภิลักขิตบวร

สุภฤกษะปรารมภ์

๐ สิงหา ณ พารสมะมา-

สะ ณ วาระอุตดม

องค์ราชินีบรมสม-

ภพะพ้อง ณ พรรษา

๐ สรวมพรพระไตรสรณรัตน์

สิริภัทร์พิพัฒน์นา

ให้ทรงเจริญพระชนมายุ์

จิระเทียรฆะกาลนาน

๐ เพียบพร้อมพระพรจตุรพิธ

พลสิทธิ์บดีสาร

เพิ่มเดชชเยศะชนะมาร

จตุทิศผิคิดทราม

๐ เป็นโพธิไทรนระประชา

พสุธาสยามนาม

เชิดชาติไผทกิรติขาม

สรเลิศพิสิฐแล (โสถติเทอญ) ฯ

แปลศัพท์

ปุระ - ประเทศ

นรินทร - กษัตริย์

สุร - เทพ

จุฑา - มงกุฎ

ศจี - ชื่อชายาพระอินทร์

วนา - ป่า

ธราดล - แผ่นดิน

พน - ป่า

สณฑ์ - รกชัฎ

พิชญา - ความรู้

วิจล - ความเคลื่อนไหว

รัชนีกร - พระจันทร์

นภัส - ฟ้า

ศศิ - ดวงจันทร์

รุจิ - แสง

ทิฆัมพร - ท้องฟ้า

กาลาภิลักขิต - วันที่กำหนดไว้

สุภฤกษ์ - ฤกษ์ดี

พารส - 12

มาส - เดือน

สิริ - เป็นเลิศ

ภัทร - ประเสริฐ

จิระ - นาน

เทียรฆ - นาน

จตุ - 4

กิรติ - เกียรติ

พิสิฐ - เลิศ

~แด่บุรุษชาติพยัคฆ์~

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐ เป็นชาติพยัคฆ์พหุมหา

พละกายะอันมี

แม้นเจ็บและเหน็บก็ดุษณี

เพราะมิใช่สุนัขขา

๐ เป็นผู้เพาะชูกิรติธรรม

คตินำสุปัญญา

แสงพราวสกาวรวิประภา-

กรก้องผไทไทย

๐ เป็นผู้พินิจนิมิตปรา-

กฏกาละก่อนนัย

ราวเทพสถิต ณ หฤทัย

รุจิแจ้งกระจ่างครัน

๐ ดุจราวกะรังสิรัชนี-

กรศีรนภาอัน

หมดเมฆมิมีมละประชัน

ศศิแสงสว่างพราย

๐ เป็นสื่อก็ซื่อและทรนง

จิตะคงและยอมตาย

เพื่อนำเสนอนยะภิปราย

กิระนาม ณ ความจริง

๐ หวังชาติและศาสนกษัตริย์

จะปวัตน์ธำรงพิง

ตราบกาละนานกษณะยิ่ง

บุละหล้านิรันดร

๐ ครานี้ตุลากรพิพาก-

ษะและพราก ณ อิสสร

ตามกฎวิธีนิติปกรณ์

บทะแบบวิบูลย์บรรณ

๐ แม้นกลืนและฝืนทุมนโศก

วิปโยคะอานันต์

เต็มใจจะรับประทุษทัณ-

ฑะอะดักอะดูรแด

๐ ด้วยหวังกระทั่งพระนิติรัฐ

ประลุหยัดมิเชือนแช

ไม่ให้พระธรรมคละกะกระแส

ธุลิเลือดและดินทราย

๐ สาบานประธานปณิธิอัตถ์

อุชุสัจจะบรรยาย

ตามเจตน์ประสิทธิ์พิธะกระจาย

พจิจาก ณ ปากตน

๐ ขอให้สยามปุระประเทศ
นัคเรศสุมณฑล
คืนนำสุธรรมสุระพหล
ดุจะดังอำไพพร ฯ (นามแล)

แปลศัพท์

พยัคฆ์ - เสือ
รวิ - แสง
รัชนีกร - พระจันทร์
ศศิ - พระจันทร์
ปวัตน์ - เป็นต่อไป
ปณิธิ - ความตั้งใจ

ก็แค่วัวสันหลังหวะ...!!

อินทรวิเชียรฉันท์ 

๐ บงเนื้อก็เนื้อเต้น ... พิศะเส้นสรีร์รัว
ทั้งเนื้อและทั้งตัว.......ก็ระริกระริวไหว
๐ แลหลังละลามโล-..หิตโอ้เลอะหลั่งไป
เห็นแล้วหทัยใจ.........ก็สบถทุเรศครัน
๐ ด้วยพฤษภาหลัง....เหวอะหวะทั้งระรอยฟัน
นกแสกสิแผกผัน.....พิเคราะห์ช่องจะกัดกิน
๐ ความกลัวขจายทั่ว...จะระรัวและพังภินท์
ต้องห้ามประกาศสิ้น....กระแสะเสียงตินินทา ฯ

โปรดอย่าสอนเด็กมั่วอีกเลย!

สืบเนื่องจาก ข่าวว่า มีการสอนหนังสือภาษาไทยแก่เด็กเล็กให้อ่านออกเขียนได้ ตามวิถีทางที่ระบุไว้ในข่าวนี้

ข่าว

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐ เนื่องนาน ณ กาลกษณะขัต-

ติยะรัฐะเกรียงไกร

ท้าวทรงพระนามะอภิไธ-

ยะจุฬาอลงกรณ์

๐ จักร์พรรดิขัตติยะนรินทร์

ธิปปิ่นบดินทร

แห่งนามสยามปุระขจร

วิศรุตระบือมา

๐ เลิศหล้ามหาอุตมะลาภ

เพราะประภาพและปรีชา

ทุกเขตประเทศสมัยะกา-

ละก็ปรีดิเปรมมาน

๐ อาณาประชานิกรไทย

สิพิไลมิดักดาน

อ่านเขียนและเพียรพิชญะนาน

เพราะวิธีลิขิตผอง

๐ ตำราวิชา ณ "มุลบท-

บรรพกิจ"พิสิฐครอง

หมู่มวลประชาดรุณผอง

กวะเรียนมิเพียรนาน

๐ ช่ำชองคระลองรหัสะภาษ

วรรณะศาสตร์วิเศษสาร

ส่ำสิ้นสกลศิลปะการ

ธ ประกาศประศาสน์ผอง

๐ ทั้งศาสตร์วิชาภณะ ณ อัก-

ษรลักษณ์ตลอดมอง

เลิศศรีกวีพิธะคระลอง

เพราะตำรานิพิฐเขียน

๐ ผ่านกาลลุนานกษณะทิน-

กรผินจะจำเนียร

ตำราวิชาภณะจะเรียน

จะอะดักดรุณเยาว์

๐ ผิดเพศวิธีพจนะอัก-

ษระลักษณ์สยามเรา

สอนไปก็ให้ดรุณะเขลา

เพราะตำราน่ะผิดหลาย

๐ ภาษาสยามประกฤติศัพท์

ผิจะนับประมวลราย

ทั้งสันสกฤตระบุขจาย

พหุบาลิแซมมา

๐ หาใช่จะจีนประดุจะอ้าง

พิธะอย่างจำนรรจา

เรียนเหมือนกะจีนน่ะก็จะหา-

ยนะทั่วประเทศไทย

๐ ขอเรียงเผดียงระบุประสงค์

รณรงค์ตริตรองไป

หยุดมั่วกระฉ่อนพิพิิธะนัย

ณ ระบบและแบบเรียน

๐ เด็กไทยแน่ะเรียกภณะอนา-

คตชาติ ณ จำเนียร

โปรดอย่ามลายชิพิตรเบียน

กะดรุณสยามเรา ฯ

แปลศัพท์

กษณะ - กาล, เวลา
นรินทร์ - พระมหากษัตริย์
วิศรุต - มีชื่อเสียงมาก
ประภาพ - อำนาจ
มาน - ใจ
พิชญะ - ความรู้
พิสิฐ - เลิศ
ประศาสน์ - การสอน
นิพิฐ - เลิศ
จำเนียร - นาน
อะดัก - จน
ประกฤติ - ทำให้มี ทำให้เกิด
พิธะ - ชนิด
เผดียง = เชิญ
พิพิิธะ - ต่าง ๆ
ภณะ - พูด
ชิพิตร - ชีวิต

ยามพระอาทิตย์อัสดง #2

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐ อ้าแสงระแรงสุริยะเทพ

จะพิเลปน์ลุโลกา

กลางวันสุพรรณรวิประภา-

กรจ้าทิวากร

๐ เรื่อเรื่อ ณ เมื่อกษณะรัต- 

ติจะผลัดและเปลี่ยนจร

ตามธรรมนิยามคุณุปกรณ์

ประจะแจ้งมิแปรผัน

๐ คราวมาสจะปันทินนิศา

จักรานุจรครัน

แสงดารการุจิประจัน

ศศิธรพิไลคราญ

๐ แม้นคืนจะมืดนภะจะพัก

ก็เพราะปักขะปางกาฬ

แรมข้างก็มืดนัยนะปาน

กละเร้นสยองมน

๐ ครั้นวันพระจันทระกระจ่าง

ณ นภางคเวหน

เดือนเพ็ญสุเด่นสิริวิมล

พิศะงามละลานตา

๐ ด้วยธรรมชาติประกฤติสร้าง

ตะละอย่างละอย่างมา

เกิดนำเพราะธรรมประจุสถา-

ปนะนัยนาเห็น

๐ ครั้นมองละล่องสุทัศนา

ประลุภาวะผ่อนเย็น

ถึงแม้นผะผ่าวประทุษะเป็น

ก็จะได้กษัยหาย

๐ สุดชื่นระรื่นดุจะสวรรค์

อภินันท์ฤทัยกาย

หวังปีติเปรมแหละมิสลาย

ละแอร่มเพราะแรมวาร

๐ โอ้ว่าทิวากษณะพรุ่ง

ก็จะจุ่งละสุขศานติ์

ดำเนินเผชิญวิจละกาฬ

และวิโยคไผทไทย

๐ ตามธรรมนิยามกละประภาพ

จะสถาปนานัย

มีทุกข์และสุขกละสมัย

คติธรรมดาโดย

๐ ถึงคราวแหละทุกข์ประทุษฐา-

นะสภาวะหล่นโรย

เปรียบดังศศินธระก็โดย

อุปมาและโวหาร

๐ มีขึ้นและแรมกฤติเสนอ

ลุเสมอทิวากาล

ตามธรรมะนำสิริวิชาญ

จะมลายเทวษครัน

๐ ขอให้จะปิติมนะสุข

จะสนุกลุนานวัน

แม้นภัยกษัยรณะประจัน

ประลุภาวะพังภินท์

๐ ปัญญาพลาจะอดิศร

และมิหย่อนละชีวิน

ตัดเภทกิเลสวิจละสิ้น

ลุวิมุตติสุขแล ฯ

แปลศัพท์

พิเลปน์ - ลูบไล้

สุวรรณ - ทอง

กษณะ - คราว

มาส - พระจันทร์

ดารกา - ดาว

ศศิธร - พระจันทร์

กาฬ - ดำมืด

มน - ใจ

ประกฤติ - เกิด

อภินันท์ - มีความสุขมาก

แอร่ม - แพรวพราว

วิจล - ความเคลื่อนไหว

ประภาพ - อำนาจ

ศศินธร - พระจันทร์

เทวษ - ความลำบาก

อดิศร - ยิ่งใหญ่

วิมุตติ - หลุดพ้น

เป็นเกียรติอย่างสูง

ได้ยินว่า โคลงสี่สุภาพที่เขียนอาลัยป้าเหวิน ได้ถูกนำมาอ่านในงานฌาปนกิจศพป้าเหวิน เมื่อวันเสาร์ที่ 19 เม.ย. 2557ด้วย... แม้ว่าจะไม่ได้ไปอ่านเอง เพราะเหตุว่าไม่ได้อยู่ไทย ณ ขณะนี้ก็ตาม

อยากจะบอกว่า เป็นเกียรติ และ เป็นความกรุณาอย่างสูงเลยครับ ที่ได้มีการอ่านบทกวีนี้ เพื่อแสดงถึงเจตน์จำนงอันแรงกล้าของป้าเหวิน ที่ได้ต่อสู้ร่วมกันมาเพื่อหวังให้ประเทศนี้ดีขึ้น ... และเพื่อชาติศาสน์กษัตริย์ จะได้คงอยู่แผ่นดินไทย ตราบชั่วกาลนาน ...

_______________________________________________________________________

วสันตดิลกฉันท์

๐ พร้อมอยู่ ณ หมู่ปณิธิหมาย .... พลิกายถวายชนม์

เพื่อชาติพระศาสน์และอนุสน-.......ธิกษัตริย์ประการสาม

๐ เป็นฉันทะมั่นกมละเดี่ยว.........ดุจะเดียวแสดงนาม

เพื่อการมล้างอสุระขาม.............ปฏิรูปประเทศไทย

๐ เพื่อการ "วิรุฬ" สุภะประเสริฐ...ภัทระเลิศะใดใด

เพื่อแดนสวรรค์ปุระมไห-............ศะพิสิฐตลอดกาล

๐ ผ่านกาละนานอธิกะทิน-............กรผินจำเนียรวาร

เพื่อนผองคระลองมนะจะหาญ.......ก็จะสู้ บ ลืมลง

๐ ด้วยนี่แหละเป็นปณิธิอัตถ์..........อุชุสัจจ์วจีจง

แห่งพันธมิตรนิมิตะคง..................ลุนิพัทธ์นิรันดร์นัย

๐ หลับเถิดและให้ทุมนะปลอด........ภยะรอดนิรามัย

หลับให้สบายสิริพิไล....................เถอะนะป้า ณ แดนสรวง ฯ (เทอญนา)

เรื่องของสระอู (กาพย์ห่อโคลง)

เมื่อวาน นั่งทำ code เครียด ๆ อยู่ ... เผอิญเห็นกาพย์ยานี "เรื่องของสระอู" ในหน้าเพจอ.ปานเทพ แล้วจู่ ๆ ไปค้นเจอ (โดยบังเอิญอีก) ว่า กาพย์ที่อ.ปานเทพแต่งเนี่ย ดัดแปลงมาจากกาพย์ห่อโคลงนิราศธารทองแดง ของเจ้าฟ้ากุ้ง ... ซึ่งมันมีอยู่บทนึง ช่วงกลาง ๆ นิราศ ตอนพรรณาถึงniche ของสัตว์กลางป่า มีคำที่ใช้สระอูล้วน ๆ เลยทั้งบท (ทั้งกาพย์ทั้งโคลง)... โดยที่อ.ปานเทพ เอาเหตุการณ์บ้านเมืองปัจจุบัน มาดัดแปลงเข้าไป

และประกอบกับว่า เกิดอารมณ์อยากเติมกาพย์ของอ.ปานเทพ ให้เป็นกาพย์ห่อโคลงพอดี (อารมณ์ให้เหมือนกาพย์ห่อโคลงของเจ้าฟ้ากุ้งว่างั้น555)... เลยจัดการแต่งโคลงสี่สุภาพกำกับไปซะเลย...
----------------------------------------

เรื่องของสระอู (กาพย์ห่อโคลง)

๐ ดูกู สู้ปูอยู่ ปูสุดสู้ มุดรูหนู

หนูปู ดูงูตู่ งูตู่ลู่ สู่รูปู

ดูกู กูสู่สู้ ...... ...ปูปู

ปูมุดสู่รูหนู.........สุดสู้

หนูปูสู่รูดู..........งูตู่

งูตู่ลู่ดูรู้.............รุดกู้รูปู

๐ หมูตู่ อยู่คูปู หมูขู่ฟู่ สู้สูกู

หมูตู่ ขู่สู้งู งูขู่สู้ หมูมูทู

หมูตู่ กรูอยู่ขู้ ....... รูปู

หมูฟู่สู่สูกู..............ขู่สู้

หมู่ตู่ขู่สู้งู...............มูฟู่

งูขู่สู้หมูตู้..............หมู่ทู้มูทู

๐ หมูงู อยู่ชูปู ทูคู่ตู่ คู่ทู่ปู

สูดู หมูงูปู ปูงูหมู อยู่รูคู

หมูงู งูสู้อยู่ .... ....ชูปู

ทูคู่ตู่คู่ทู.............คู่ปู้

สูดูหมู่หมูงู.........คู่ตู่

ปูตู่อู่ชูชู้..............อยู่สู้รูคู

๐ สูกู สู้หนูปู สู้ปูกู้ สู้ปูชู

สูกู ขุดรูคู รู้คูหมู รู้รูงู

สูกู กูสู่สู้..........หนูปู

ปูตู่ตูสูกู..........อยู่กู้

สูกูขุดรูคู.........ดูอยู่

รูหมู่คูงูรู้..........รูปทู้รูปู ฯ (แลนา)

~แด่ป้าเหวิน ~

โคลงสี่สุภาพ

๐ "วิรุฬ" นามบทนี้ .... ไพบูลย์
ผลก่อเกิดเพิ่มพูน..........พิพัฒน์แพร้ว
งามงอกพิสิฐจำรูญ........นาสวัสดิ์
ดุจดั่งรัตนาแก้ว............แห่งเบื้องโพยมบนฯ

๐ เป็นชนพันธมิตรผู้.......ตามธรรม อยู่นา
หวังปุระสยามลำนำ........เลิศก้อง
ปราศระบอบมารระยำ......ทุษชั่ว
นรโลกย่อมแซ่ซ้อง..........เนื่องด้วยไพบูลย์

๐ ร่วมอนุกูลพูนก่อเกื้อ.....ตามสา- รณีเฮย
แห่งมิตรร่วมองคา-...........พยพสู้
นับเดือนและทิวา..............นานนัก
สมเจตน์บุรุษผู้..................สถิตพ้องผองชน

๐ รณรงค์ปฏิรูปเกื้อ...........เมืองสยาม
ตลอดชีพชิวายาม..............แต่ได้
เพื่อชาติศาสน์กษัตริย์สาม...คงอยู่ สยามเทอญ
ตราบนิพัทธ์ตลอดไซร้........แทบสิ้นกาลนาน

๐ แม้นผ่านกาลกษณะโพ้น......หลายฉนำ ก็ดี
พวกพี่น้องจักยังจำ................จิตสู้
การปฏิรูปต้องสำ..................เร็จสิ่ง ถ้วนแล
เพื่ออนุกูลชนทุกผู้.................พิภพเบื้องจอมสยาม

๐ สมความมโนรถตั้ง.............นาม "วิรุฬ"
ด้วยจิตอันเป็นบุญ................ใหญ่ล้น
แห่งการต่อสู้เป็นคุณ..............แก่ชาติ ไทยแฮ
จงสฤษดิ์วิมุตติ์พ้น.................สู่เบื้องแดนสวรรค์ ฯ (แลนา)

เฉลิมพรสงกรานต์ 2557

โคลงสี่สุภาพ

๐ อัญขยมประณตไท้...........เทพดา สรรพเฮย

เชลงบทสุพจนา..................พากษ์ได้

ประสงค์เพื่ออวยวรา...........ไทยสถิต

ด้วยกาพย์โคลงลิขิตไว้........พิภพเบื้องแดนสยาม

๐ นามวันเถลิงศกเบื้อง.........อธิกกาล

อาทิตย์แลตามวาร..............บ่งได้

สุรทินมะเมียจาร..................ขานนับ

นวศกแห่งสยามไซร้..............ฉบับแม้นตามบูรพ์

๐ จำรูญพรประเสริฐแม้น.......โลกา

สรวมเดชตรีรัตนา................เลิศแพร้ว

ทั้งเทพมหิทธิ์นานา...............ในภพ

ทรงฤทธิ์วิเศษแก้ว................ทั่วเบื้องจักรวาล

๐ พานปัดขจัดทั่วทั้ง..............ทุกข์หลาย

สรรพะพยาธิกาย...................หมดสิ้น

กษัยก่อเกิดเรียงราย...............สูญลับ

อุปัทวะแดดับดิ้น....................สฤษดิ์ด้วยฤทธา

๐ ชนมายุสวัสดิ์พร้อง..............ครองสกนธ์

เพิ่มเดชชเยศวิมล...................ผ่องแผ้ว

บารมีพร่างพรายจน.................จรดสมุทร

ประดุจเทพยิ่งแล้ว....................เพริศเพี้ยงรัศมี

๐ คิดใดดีประเสริฐถ้วน..............ตามธรรม 

ในเจตน์จำนงนำ.......................แน่วไว้

ขอจงสมิทธิ์ถ้วนสำ-...................เร็จเถิด

ประสิทธิ์ผลรวดเร็วให้.................ดุจเพี้ยงนัยนา

๐ มวลคณาอริแม้น.....................ใฝ่อธรรม

จุตรทิศคิดริยำ...........................ประทุษร้าย

ขอเดชสรณะไตรนำ.....................ทางสว่าง

พิชิตทุพาลคล้าย.........................พระพุทธผู้องค์เกษม

๐ ปรีดิ์เปรมครองสุขถ้วน...............ตลอดปี

ตราบสุริยะแสงมี...........................ส่องหล้า

ตราบดารกะรังสี...........................วาววับ

ตราบนิรันดร์เบื้องหน้า....................ตลอดเพี้ยงกาลนาน ฯ (แลนา)

ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตครับ

อาศิรวาท สมเด็จพระเทพฯ

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐ คือ "เทพ" สถิตจุติพบู ………………..จรสู่ไผทไทย

คือแสงประภากรไสว...............................มณิก่อประกายกานต์

๐ คือ"รัตน์" ประภากรพิสิฐ.....................ทศทิศพิมลพาน

เชี่ยวศรีวิธีพิชญะชาญ...........................นรถ้วนนิยมชม 

๐ พุทธา ณ ปาฬิภณะอัก-......................ขระลักษณ์ตลอดกรม

แพร้วเพริศอุบาสิกะประสม....................สมญาพระเทพฯนาม

๐ ท้าวผู้เพาะชูกิรติธรรม.......................สุตะนำพิชาความ

"พอเพียง"เผดียงสุภะสยาม....................จรสู่จรูญชน

๐ ราษฎร์นึกระลึกจริยะวัตร....................พจนัตประภาษผล

ปวงข้าฯประชาสุขะประดล....................เพราะพระองค์เสด็จรอน

๐ สรวมพรพระไตรสรณะรัตน์.................สระอรรถะธรรมพร

ขอทรงเกษมสุขะขจร............................นิระโรคนิราภัย

๐ แม้นทรงประสงค์จิตะนุสน-.................ธิสกละใดใด

ขอทรงสฤษดิ์สรรพะประไพ...................ตละมวลประการมาน

๐ นารีประทับอัศวะขาว.........................สิสกาวอดูลย์ดาล

ให้สิ้นอรินทรจะหาญ............................ดุจะแม้นมุนินทร

๐ ขอองค์พระบารมิประทับ.....................พละขับริปูรอน

เรืองไทยพิชัยชิตะสมร..........................จรสู่อำไพเทอญ ฯ 

คำแปลศัพท์

พบู - กาย

รวิ- แสง

พิชญา - ความรู้

ปาฬิ - ชื่อจริง ๆ ที่ควรจะเรียกของภาษาบาลี (เขาเรียกว่า ปาฬิภาสา)

ภณะ - คำพูด

กิรติ - แผลงมาจาก เกียรติ

เผดียง = เชิญชวน

อัศวะ - ม้า

ริปู - ศัตรู เหมือนคำว่า อริ

อำไพ -แสง 

~กำลังใจ~

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

๐ ชีวิตพินิจเห็น.............พิศะเป็นก็ดุจดัง

ไพรสณฑ์พนายัง-...........ทิศะกว้างละลานตา

๐ บางเขตประเทศคราว.....กระอุผ่าวเพราะองศา

ความร้อน บ ผ่อนภา-.......วะอะดักอะดูรแด

๐ บางเขตก็น้ำค้าง...........ณ ระหว่างสถานแล

หนาวเย็นยะเยือกแปร.......ก็สะท้านสกนธ์กาย

๐ เหมือนสุขและทุกขัง.......จะประดังระรานราย

เป็นเหตุพิเศษหมาย..........คติธรรมดามา

๐ เราเป็นมนุษย์นี้.............ก็เพราะมีสุปัญญา

สองแขนสมองกา-............ยะสฤษดิ์ปวินท์เรา

๐ มีใจฤทัยกร...................อดิศรแหละกว่าเขา

ซึ่งสัตว์ดิรัจฉ์เนา...............กวะเหตุพิเศษคุณ

๐ ย่อมผ่านเทวษปักษ์.........อุปสรรคประมวลสุนทร์

ด้วยใจแหละอาดุลย์...........สติมั่นนิรันดร

๐ ดั่งฟ้าโพยมบน..............ฆณะหม่นรวีกร

เมฆาพิรุณจร....................ปะปะเปรี้ยงสิดังไป

๐ ผ่านพายุฝนพรำ.............ทินะนำและอำไพ

แสงฟ้าสุรีย์ใส...................ประจะแจ้งรุจีดวง

๐ ขอให้ฤทัยจิต..................จะพิชิต ณ มารปวง

ดั่งแข ณ เพ็ญสรวง.............รวิเด่นสุโลกา ฯ

แปลศัพท์

อะดัก - ความลำบาก

สกนธ์ - ร่างกาย

ปวินท์ - ได้รับ

อดิศร - เป็นใหญ่

เทวษ - ความลำบาก 

อาดุลย์ - อดุลย์ แปลว่าชั่งไม่ได้ 

ฆณะ - เมฆ

แข - พระจันทร์

รวิ - แสง

-|บุญญะสาธุการ|-

(อินทรวงศฉันท์ ๑๒)

๐ มีคนก็มีสัตว์...........อุปบัติมิเว้นวิสัย

สุดแต่จะแปรใน..........คติชาตินิยมนิยาม

๐ สูงต่ำ ณ กำเนิด.......แหละจะเพริศ ฤ เลวและทราม

สุดแท้กระแสนาม........นรโลกสิเรียกและขาน

๐ ว่าเป็นมนุษย์นี้........ก็เพราะมีวิจาระญาณ

รู้จักยุบลบาล.............และจำแนก ณ บาปและบุญ

๐ เป็นผู้ประเสริฐครัน..มนะมั่นฤดีอดุลย์

ธัมโมบวรสุน-...........ทระหยั่งพิจารณา

๐ อันบุญกุศลนี้.........ตละที่นิกรจะปรา-

รภสรรเสริญสา-........ธุและโมทนาอนันต์

๐ ตามธรรมนิยามพจน์..มธุบทปกรณ์สุวรรณ

บุญธรรมชาติอัน........จะสว่างรุจีอุดม

๐ เกิดในมนินทรี-........ยะเพราะปรีดิเปรมปฐม

เปล่าปราศนิราศตรม....ประลุยศภูมิปวินท์

๐ ด้วยใจกุศลนำ..........ลุสดัมภ์ประโยชน์ถวิล

ก่อเกิดกระแสจิน-.........ตนะกรรมปวัตน์ยุบล

๐ องค์ธรรมะสัมพุทธ......สุวิสุทธิ์พิสิฐสกนธ์

ตรัสเบื้องกระแสชล.........พละบุญอนันตนาน

๐ ด้วยเหตุพิเฉทสาย......และมลายเทวษะราน

หวังใจอธิษฐาน..............มหะคุณก็สมประสงค์

๐ ตราบเบื้องพระสัพพัญ-...ญุตะญาณผิหวังก็คง

สมปองและบรรยง...........ก็เพราะอานิสงคบุญ

๐ เป็นทางประดิษฐา-.......นะ ณ บารมีและคุณ

มุ่งเพื่อบวรสุน-................ทระธรรมและทุกข์มลาย

(อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑)

๐ ตามโลกและตามธรรม....ตละกรรมกะเกณฑ์กาย

กรรมดีก็ดีหมาย...............วรธัญญะไพบูลย์

๐ ห้วงน้ำ ณ สาคร…………ชลธรมไหศูรย์

ธารไหลตลอดกูล................จิระนานก็เต็มชล

๐ เป็นโดยวิสัยบุญ..............คติสุนทราผล

ตามเหตุละอย่างยล..............อุปมาเสมือนหมาย

๐ เช่นนี้สุเมธา...................พิเคราะห์สาระต้นปลาย

เลือกสร้างกุศลสาย.............กรรมะทศบทจาร

๐ ให้อายุวรรณา..................และพลาลุสุขศานติ์

ทุกวันทิวาวาร.....................ณ นิพัทธ์นิรันดร

๐ จึงปราศนิราศทุกข์............ประลุสุขสโมสร

เกิดก่อสถาพร.....................ธุระกอบก็เกิดผล

๐ บุญแลประดุจร่ม................จะปะห่มประทังตน

จากร้อนก็ผ่อนจน..................วปุกายสบายครัน

๐ เช่นนี้ก็เพียงสา-.................ธุภณา ณ บทอัน

กล่าวถึงกุศลสรร-..................พประสิทธิ์บดีดล

๐ ขอพรพระไตรรัตน์...............สิริภัทร์อุบัติผล

ตราบเท่าสุรียน......................ประลุหล้าตลอดเทอญ ฯ

แปล

อดุลย์ = ชั่งไม่ได้

มธุบท- บทอันไพเราะ

ปกรณ์ - ทอง

รุจี -แสง

มนินทรีย์ - มน + อินทรีย์ = อินทรีย์คือใจ (อยู่ในอินทรีย์ 22)

ปวินท์ - ทำให้มี

ปวัตน์ -ให้เป็นไป

พิสิฐ - เลิศ

สกนธ์ - กาย

พิเฉท - ตัด

เทวษ - ความลำบาก

พระสัพพัญญุตะญาณ - ญาณแห่งความเป็นพระสัพพัญญู คือรู้ทุกสิ่งตามเป็นจริง ทั้งอดีต อนาคต และปัจจุบัน

บรรยง - ทำให้ดี

ธัญ - เลิศ

สุเมธา - นักปราชญ์

นิพัทธ์ - เนือง ๆ 

ภณา - คำพูด