โคลงสี่สุภาพ
๐ ภาษาไทยนี่นี้.............สล้างนา
ศัพท์แต่โบราณมา..........ประดิษฐ์ไว้
เป็นอัตลักษณ์สยามพา....ไทยเกิด นาแฮ
ควรจักรักษาให้..............รุ่งเรื้องจำรูญ ฯ
๐ พจน์พูนทำเพี้ยงผิด......บูราณ
เป็นวิวัฒนาการ.............กล่าวอ้าง
หลอกใครใคร่เชื่อจาร.......เช่นเด็ก
วิวัฒน์กลับหลังมล้าง........ระบุนี้จึงควร ฯ
๐ พิธุพจน์อวลลักษณ์แท้......บูราณ
เขียนผิดจึงถึงจาร...........ดั่งนี้
ควรเรียกตักเตือนขาน......จึงชอบ
วิบัติภาษช่องชี้................จักป้องปัดมา ฯ
๐ ธรรมดาพิมพ์บทเพี้ยง.........ตรงตรง
พจน์บทหากยังคง.................อยู่ยั้ง
เสนาะจับหทัยจง..................เย็นจิต ท่านนา
พิมพ์วิบัติหากทั้ง................ก่อเกื้อรำคาญ ฯ
๐ พิฆาตสารสู่เบื้อง..........ฉบับบูรณ์
พิฆาตชาติภพพูน............หมดสิ้น
พิฆาตชื่อสิ้นสูญ..............สลายหมด
พิฆาตจนป่นปิ้น..............รากเหง้าแลตน ฯะ
No comments:
Post a Comment