~ตัดพ้อ~

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ๐ อ้าแม่พิมลกุสุมะพัก- …..ตรลักษมีวรรณ

แช่มช้อยฉม้อยมฤทุพรรณ...กลพิศสุมาลย์พวง

๐ ดุจดังกะรังสิรัชนิน...........ศศิอินทุมาสดวง

ส่องแสงระแรงรุจิระสรวง....รวิเด่นทิฆัมพร

๐ ดวงดาวสิวาวระกะวะวับ... ธ ก็ลับประจาคจร

เพียงวงและองค์คณะละคร.....จะเผด็จเลาะลาจอ

๐ เพริศศรีสรีร์ปทุมะชาติ.......สิผงาดสลิลพอ-

อำไพพิไลรวิระทอ................ก็ระบัดขจีงาม

๐ อีกส่วนละล้วนอุปนิสัย.......สุละไมประยงค์ยาม

พิศเพลินเจริญนัยนะนาม ..... ลุเฉลาอฌาศัย

๐ ทั่วถ้วนยะยวนตละประโลม...นัยะโน้มมนัสใจ
เกี่ยวรัดกระหวัด ณ​ หฤทัย.......ปฏิพัทธคืนวัน

๐ อ้าจิตสฤษดิ์มนประหวัด.....นุชรัตน์เพราะสำคัญ
ห่วงเห็นกะเช่นสุริยะปัน-......ทินนิศลุโลกา

๐ กลางวันกรัณยสุภะกิจ......จะสมิทธิธูรครา-
สิ้นแสงระแรงรุจิทิวา...........ก็ประจญกะยนต์บร

๐ เหนื่อยเหน็ดเพราะเคล็ดสริระพา-...หิระกายะองค์จร

ดึกดื่นก็คืนรัชนิกร................ภัตะได้ประทังองค์

๐ อ้าแม่กรัณย์ก็จะกระหวัด ....... กระแหนะรัดพิมลลง

บ่วงทาส ฤ อาตมประสง- .... คประจาคก็ยากเย็น

๐ เพียงทักสุลักษณกุสุม-...........ภะก็ทุมนัสเป็น

วาจาก็มารุตะกระเด็น............พิศะเห็นสิหายไป

๐ เภรีดุรีย์ปะทุเฉลียง ........... เสนาะเสียงภิรมย์ใจ

อันชนประพนธ์สุภะประไพ .....ธ ก็ได้ศฤงคาร

๐ ย่อมตรับสดับสัทะพิธา-.....นะและสาธุการขาน

ฤาเสียงกะปัพพ์ชนิยการ......บริภาษะสำแดง

๐ โอ้่ไยกระไรนุชะพงา...........ลุสภาวะอ่อนแรง
ไป่กล้าจะเรียงภณะแถลง.....ดุจะไร้ชิวาลง

๐ อ้าแม่เสมอกมละชี-..........พิตระที่จะพึงปลง
ทุกข์ใดกษัยมนประจง.........และเทวษะนาบร

๐ เชิญเพียงเผดียงภณะจะกล่าว... ทุขะคราวผจญจร

พร้อมมีคดีสุขะสมร...............ณ นิพัทธสัมพันธ์

๐ ด้วยทุกข์และสุขปะทะเสมอ...ผิจะเจอก็ทุกวัน

ถึงเก็บก็เหน็บหทัยะพลัน.....วปุร่างจะสร่างทรง

๐ แม้นเปลี่ยวประดุจจุลผกา........สกุณาวิหคหงส์

แอบเหงาเพราะเศร้ามนประจง....ดุจะเรณุกากร

๐ เพียงเห็นพระเพ็ญ ณ รัศมี.......รัชนีประจักษ์จร

คือเธอละเลอระบุสมร................ลุนิรันดรากาล

๐ คือสุขสนุกปิติวิเศษ.................กละเหตุนิเทศสาร

เป็นเดียวประโดยคตินิทาน........เฉพาะอัญขยมฉัน

๐ ผู้ซึ่งเพราะถึงสุมนะอัตถ์..........อุชุสัตยาบรรณ
เพียงที่ฤดีนุชะจรัญ.....................กละมั่นนิรันดร์มา ฯ